Stella Kaloudi
Το διάβασα σχεδόν με μια ανάσα. Σε ευχαριστώ που μέσα από την τόσο “μαύρη” καθημερινότητα μας, έδωσες το τέλος που λαχταρούσε η ψυχή μου. Αυτό είναι Αγάπη και αυτό είναι η Ελπίδα που ζει άσβεστη μέσα μας, ειδικά όταν δίνουμε και παίρνουμε αγάπη. Ακόμα και τα πιο δύσκολα και ακατόρθωτα (όπως το να βρούμε τον εαυτό μας) γίνεται εφικτό με την αγάπη και την ελπίδα.Δεν λέω άλλα για να μην “κάψω” το τέλος του βιβλίου! Απλά Σε ευχαριστώ.
Απόσπασμα κριτικής του Kirkus.
Μία έξυπνη, πνευματώδης και συχνά συναισθηματική προσέγγιση, ενός αρχαίου έθνους που βρίσκεται “σε μηχανική υποστήριξη”.
Η ζωή του Πάνου είναι τόσο επισφαλής, όσο και η συνεχιζόμενη επιβίωση της χώρας του…
Στο πρώτο του βιβλίο ο συγγραφέας Faris Νejad αποτυπώνει την αρρωστημένη εικόνα ενός έθνους σε κρίση, που δε μάχεται μόνο ενάντια στην επικείμενη οικονομική καταστροφή, αλλά και για την στήριξη της συλλογικής ψυχής του. Η Ελλάδα δεν έχει “μπατιρήσει” μόνο οικονομικά, αλλά και σε αξίες, και η ιστορική γενέτειρα της δημοκρατίας έχει καταντήσει ένα χάος της γραφειοκρατίας, “της αρπαχτής” και απελπισίας…..
Ευτυχώς που ο συγγραφέας ελαφραίνει το κλίμα με το άγγιγμα της θείας κωμωδίας, όπου παρά το βαρύ σύννεφο του κυνισμού που κρέμεται πάνω από την πολιορκημένη Ελλάδα (τον ήρωα) αρνείται να παραδοθεί πλήρως σε αυτό. “Το πιο σημαντικό πράγμα είναι ότι αυτό δεν είναι το τέλος. “Είμαι άνθρωπος, είμαι Έλληνας και αυτή είναι μια χώρα με Μεγάλη Ιστορία. Θα τους δείξουμε”. Η γλαφυρή απεικόνιση μιας χώρας και ενός πολιτισμού στο χείλος της καταστροφής και το καυστικό χιούμορ…κάνουν αυτόν το μακρύ δρόμο, άξιο να τον ακολουθήσεις”.
Κωνσταντίνος Ν. Αναγνώστου
Την Αλήθεια όλοι την επιδιώκουν, αλλά όταν την πλησιάσουν τούς καταλαμβάνει ο τρόμος, η φρίκη και γεύονται την πίκρα της. Με την «Κατάρα των Αρχαίων» ο Φάρις Νεζάντ επέτυχε να την κάνει προσιτή. Ιδιαιτέρως σ’ εμάς, τούς απογόνους των Αρχαίων Ελλήνων, έδειξε πως να την αντιμετωπίζομε χωρίς φόβον, χωρίς το αίσθημα πικρίας. Πρόκειται για μία καταγραφή της περιόδου της οικονομικής κρίσεως, όπως φαίνεται από τον Έλληνα ήρωα του αφηγήματος, τα όνειρα του οποίου, εμπνευσμένα από την λατρείαν της χώρας των προγόνων του, εξαφανίζονται από την αμείλικτον πραγματικότητα. Αυτή η εμπειρία του, γίνεται αφορμή κριτικής αξιολογήσεως των αιτίων της τα οποία κρύπτονται στα βάθη της ψυχής του ανθρώπου, στήν σχέσιν του με τον εαυτόν του και τούς άλλους. Ο Φάρις Νεζάντ απεκάλυψε την πραγματικότητα χρησιμοποιώντας την ευθυμίαν εκεί όπου υπήρχε η απογοήτευσις, την ελπίδα εκεί όπου εβασίλευε η δυστυχία, την λογικήν εκεί όπου τα πάντα είχε καταλάβει η αυταπάτη. Επέτυχε να συζεύξη την κωμωδίαν με την τραγωδίαν, νά συμφιλιώση τόν Αριστοφάνη με τον Ευριπίδη. Κατώρθωσε ν’ ανταλλάξουν επί τέλους χειραψίαν ο κυνικός και ο επιστήμων, ο Διογένης και ο Αριστοτέλης. Τα οξύμωρα σχήματα της ζωής, τα διασκεδάζει με τήν Σωκρατικήν ειρωνείαν. Γράφει σ’ ένα από τούς πολλούς διαλόγους:
«…Μέσα μας νιώθουμε όλοι σαν τον Πλάτωνα και τον Σωκράτη, το να είμαστε σαν αυτούς μας εμπνέει…»
«Αυτό είναι κατάρα ή ευλογία;»
«Αν οδηγεί στην καλύτερη κατανόηση, είναι ευλογία, αν μας κάνει να χανόμαστε όλο και περισσότερο είναι κατάρα»
Η «Κατάρα των Αρχαίων» είναι ο καθρέπτης της Νέας Ελλάδος, είναι το εγχειρίδιον αυτογνωσίας όλων μας.
Νίκος Βαραλής
Το καλύτερο μυθιστόρημα – δοκίμιο για την ελληνική κρίση και τα αιτιά της. Ο Faris Nejad με έναν μοναδικό τρόπο περιγράφει για αυτές τις κακοπάθειες τις οποίες θεωρούμε ως δεδομένες στην Ελλάδα. Ειναι ένα μυθιστόρημα που θα συζητηθεί – αν βέβαια διαβαστεί
Νίκος Βαραλής
Ο Συγγραφέας Φαρις Νεζαντ φτιάχνει μια ελληνική τραγωδία με ελπιδοφόρο τέλος. Μέσα σε αυτή όλες οι ιστορίες είναι αληθινές προσπαθώντας να μας δείξει ότι η τραγωδία στην χώρα μας σήμερα οφείλεται στον εγωισμό του καθενός και στην απομόνωση που αυτός φέρνει. Μας λέει ότι αν θέλουμε να αλλάξουμε θα πρέπει να φέρουμε στη ζωή μας μέτρο και να ανοιχθούμε στον άλλον δίπλα μας που δεν είναι αντίπαλος. Αλλιώς η ευλογία της αρχαίας κληρονομιάς θα γίνει η κατάρα μας και μείς θα γυρίζουμε μόνοι δίπλα στα σπασμένα μας αγάλματα.
